Dit is mij overkomen:

Dit is mij overkomen

Op vrijdag 18/08/1972, rond 15h30, reed ik met mijn bromfiets (50cc) om boodschappen. Op 1 kilometer, van mijn ouderlijke woning, is een kruispunt. Toen ik het bereikt had, kwam er uit tegengestelde richting een vrachtwagen die stond te wachten om mij door te laten en had zijn knipperlicht aan om links af te slaan. Op hetzelfde moment kwam een wagen van de R.T.T. (nu Belgacom) van links.
Omdat er een verkeersbord stond dat aangaf dat de vrachtwagen en ik voorrang hadden, moest de wagen van Belgacom gestopt hebben.
Mijns inziens heeft de bestuurder van de Belgacomwagen gedacht dat de vrachtwagen op hem stond te wachten. Hij zag me niet komen en in volle vaart heeft hij mij geramd. Ik belandde op de motorkap en met mijn rechterarm heb ik, onbewust, de voorruit ingedeukt. Daardoor kon de bestuurder niks meer zien en verloor hij de controle over het stuur. Een eindje verder heeft hij een boom geramd, door de shock ben ik eraf gevlogen en met gespreide armen en benen in een sloot beland. De bestuurder heeft zich om mij niet bekommerd, hij nam meteen de nodige maatregelen om in orde te zijn met zijn verzekering.

De vrachtwagen-chauffeur heeft me uit de sloot getrokken en mond-op-mond beademhaling toegepast. De ziekenwagen en de politie werden verwittigd, die snel ter plaatse waren. Het ziekenwagenpersoneel heeft me op de draagberrie gelegd en me dan naar het dichtstbijzijnd hospitaal gevoerd.
Dit verhaal heb ik vernomen van de vrachtwagen-chauffeur.

Na 3 dagen, in dat hospitaal, werd mijn toestand slechter en werd ik overgebracht bij een neurochirurg. Vanaf het eerste moment was ik buiten bewustzijn. Gedurende 6 weken bleef ik in een diepe coma. Daarna 2 weken met onbeweeglijke ogen en zonder spraak, tot een priester, een bekende in onze familie, me kwam bezoeken.
Hij zag dat ik honger en dorst had, doch hij gaf me niks. Wel toonde hij me een fles water en vroeg wat dat was. Heel traag antwoordde ik "DORST", daarna toonde hij me een sinaasappel en opnieuw vroeg hij wat het was. Zo traag als de eerste maal antwoordde ik "HONGER". Zo leerde ik voor de tweede maal praten in mijn leven. De eerste nacht dat ik opnieuw kon praten heb ik een hele nacht "boterham" geroepen, zo'n honger had ik.
Door te lang in het water te liggen hebben de hersenen een tijdje zonder zuurstof gezeten, en dan ontstaat er hersenscchade aan het deel van de hersenen dat instaat voor de motoriek (de bewegingen).
De laatste dagen in het hospitaal vroeg ik gedurig of ik naar huis mocht omdat ik dacht dat dit een droom was.

Ik in subcoma, klik hier
Enkele foto's uit mijn jeugd.
Een foto van voor mijn ongeval als lid van het trommelkorps
Ik 18 maanden na mijn ongeluk
Alhoewel ik gehandicapt ben, probeer ik de mensen duidelijk te maken dat men nog iets kan bereiken ondanks lichamelijke beperkingen. Dit doe ik door te fietsen.

In '78 fietste ik Lyon - Valence - Lyon op een fiets zonder versnellingen.
In '79 fietste ik Valence naar Gent (België).
In '80 kocht ik een fiets met 18 versnellingen en tijdens de zomervakantie fietste ik Gent - Avignon - Gent met een grote omweg (3330 km).
In '81 (het internationale jaar van de gehandicapte) fietste ik mijn eerste Tour de France (3531 km) in 34 dagen. Op 17-7-81 kwam ik op TF1, A2 en FR3 in het regionale nieuws van Rennes (op 10-06-2005 ontving ik een kopie ervan) "C'est la vie", om 19u.20. In de maand december 1981 kwam ik ook in de voorfilm van alle Vlaamse bioscopen. Op het Gentse Grondgebied werd ik geescorteerd door de Gentse Motorbrigade.
In '82 fietste ik mijn tweede Tour de France (4085 km) in 38 dagen.
In '83, van 7 tot en met 22 mei fietste ik 1655 km in Nederland. Op 4 juli, van hetzelfde jaar fietste ik de derde ronde van Frankrijk.

In '84 fietste ik rond Duitsland (4185 km).

In '85 fietste ik terug rond Duitsland, maar te Obergünsburg ben ik gevallen

In '86 fietste ik rond Duitsland en Frankrijk.

Ik op de col La Croix-Haute
Een bladzijde uit mijn logboek

In '87 fietste ik niet wegens ziekte.

In '88 fietste ik terug rond Duitsland (3865 km).

In '89 fietste ik rond Oostenrijk. (der Großglockner). Hier een bladzijde uit mijn logboek

In '90 fietste ik rond Frankrijk. .Op 17-6-'90 kwam ik op het V.T.M. nieuws van 19 u. 00

In '91 fietste ik rond Duitsland (4554 km). Hier een bladzijde uit mijn logboek van '91

In '92 fietste ik naar Italië door Frankrijk. In Italië (Pino Torinese) ben ik gevallen..

In '93 beeindigde ik de reis die ik in '92 begonnen was

Sinds '94 bleef ik in België

Mijn keukentje

Daarna kon ik niet meer reizen omdat mijn armen te veel pijn deden.
Op 12 mei 1998 werd ik nogmaals aangereden. Links een gebroken schouder (spina scapulae),daardoor kan ik helemaal niet meer fietsen omdat er rechts een peesschedeontsteking of (tendo-vaginitis).is gekomen door mijn rechterarm te vaak te gebruiken

Hoe fiets je veilig

Op 17-09-'14 werden mijn ooglenzen geïmplanteerd.De operatie

hdconinc@evonet.be